ÖMRÜM !

Pespaye olur dakikalarim,

Gece cöktümü, üzerime,

Acin düser yüregime,

Nedensiz...

Soramiyorum zaten,

Kendime bile...

Bildigim tek sey,

ÖMRÜM !

Solmusum karanlik, soguk odalarda.

Kandiramadigim, cok acik kendimi.

Oysa ne kadarda, emek harcadim

Sahit, her yazdigim satir, buna.

Olmadi diyorsun, uzaklardan, duyorum sanki...

Olucak ÖMRÜM, olucak...

Geldigi gibi bu aci,bu limandan kalkicak...

Zamani belli degil sadece,

Ama ansizin, hissettirmeden,

Kiyilarimi bos birakicak,

Ve bir sabah Kalbim,

Yanlizlikla bulusucak...