Sustukça sen oldum sen oldukça kendime kaldım seni buldum.
Cezasının ne zaman biteceğini bir hükümlüydüm sende..
Aşkı taşımak tek özgürlüğüm oldu anlamalısın.
Bende kendini üretirken yokluğunu aynı boyuta taşımasaydın keşke..
Sen yoksan olmayacaksan ben hangi kimlikle kalkarım ayağa hiç düşündün mü?
Yığılıp kaldığım her yerde yokluğun çöküyor gözlerime..
Hayalinle kalmak seni yaşamak bundandır yalnızlığı
hiç kimse benim kadar sevemez..
Tuhaf bir teslimiyette yokluğunu yaşıyorum hepsi bu!
Yokluğunda seni buldukça yeryüzündeki hiç kimsenin anlayamayacağı bir şölen oluyorsun içimde..
Eridikçe sana karışıyorum
seni sevmek yaşama ve belki en çok sana direndikçe anlam kazanıyor..
Sen ve sen..Yalnızlık..Hayır!
Sen ve ben.
İçimde üretiyorum seni.
Birlikte çoğalıyoruz kimseye hesap vermeden.
Susmuyorum..Çünkü seni seviyorum…
Gözlerimi karanlığa sımsıkı yumuyorum.
Sen olmak üzere başkalaşıyorum bir kez daha ve sonsuza kadar sen oluyorum..
Aşk yaşamın belirlediği rastlantıların sunduğu yöneliştir söylemiştim sana.
Bu zorlu yürüyüşte kimseye tercih şansı tanınmadı elbette bilirdim bunu.
O kadar anlamlıydın ki özeldinki tercih şansı tanınsaydı da bile bile ben yine seçerdim..
Ödediğim ve ödeyeceğim bedeller ne kadar ağır olsa da..
Sana seni anlatmakta bu kadar yetersiz kalmasaydım keşke..
Seni şu an yaşamaya ne kadar muhtacım..
Tek gerçeğim sensin ve hepte öyle kalacaksın..
Yaşamın kırılma noktalarında beni birden bire tek başıma bırakınca sustuysam ve şu an hala susuyorsam onurumdandır..
Ben kimi sevdimde sen oldum?
Kaç sen vardın son sahnede nasıl bir kimlik taşıyordun söyle bana?
Beni herkesten çok sevdiğini söylerken yüreğine inancımı bir an olsun yitirmedim yemin olsun!
Böyle zamanlarımda hep sustuysam doğru yorumla beni beni anlamayışlarının çaresizliğindendir…
Ne yapmalıyım?
Kadehler dolusu içerek beynimi uyuştursam unuturmuyum bu acıyı?
Ama ben böyle bir iflası onaylayamamak..
Unutmaya çalışmak bireyci bi kaçış değilmidir?
Ben yokluğundan en çok bunaldığım anlarımda böylesine kaçışlara yenilmeyecek kadar doğru sevdim seni.
Yüreğimi çatışmaların tam ortasına sürerken hiçbir ödül beklemiyordum bilesin..
Yoruldum sürekli ertelediğim bir finale doğru sürekli aynı startlarla başlamaktan bitirmekten yoruldum..
Yine gece..Yine yoksun..Uğultu ve yalnızlık…
Ben herkesten başkaydım di mi?
Herşeyindim senin..
Öyleyse neden yoksun ..
Bundaki çelişkiyi hangi sözünle anlatır da ikna edebilirsin beni yokluğuna.?..
İçimde o kadar masumsun ki..
seni yaşatmak adına nasıl bir direnişi üstlendiğimi kimse anlamasa da aldırmıyorum artık..
Yaşamak sana sığınmaktırseni sende sevmektir..
Böyle anlarda yokluğun yüzümü kanatan bir ömür çizgisinin adıdır..
Sevdim seni hiçbir ödül beklemeden…
Gözlerimi kapatıyorum artık susma vaktidir..
Bir varsın bir yoksun..
Çocukluğumda anlatılan masallar gibi..Ama en çok yoksun..Başım dönüyor..
Aşkım ey ömrümün varı!
Ey VARLIĞIM! Seni seviyorum…
Her aşk bir yakalanmadır yaşama söyledim sana
Bilinmedik yenilgiler taşıdım sesimde
Aldanmalara yüzüm yoktu sabıkalıydım
En çok sana geldim durduk yerde
Yasaktı yollarım aşk bir gidilmez ülkeydi
En çok kendi tarihimin kahramanı bile değildim sensiz
Ne kadar dirensem o kadar hükümlüydüm sende
VE ben hep sana yürüdüm..yürüdüm..
Adımı unuttuğum her yerde seni bulmalarımdı beni yaşatan..
Zamansızdım kimliksizdim sen
Biriktirdiğim anlamlara seni katınca anlam buldum yeniden..
Aldanmalara yüzüm yoktu sabıkalıydım
Hayatımdan çok en çok seni sevdim…
Yokluğunda bile sensin
Çoğalmalar yaşattın bana
Sonunda tanıdık bi finalde tekil kalmalarımdı
Kuşatmalardan çıkıp gelmeyen bakır tenli bir babaydın..
Ne zaman uzansam uzaklıktın
Seni kuşandıkça sen oldum
Böylece sen oldukça varlığıma ilişkin her şeyi unuttum
Ama her şeyden çok
en çok seni sevdim
seni sevdim
...
alinti
